Իմ կարծիքով Օրքսիո Կիրոգայի 《Ադամանդը》ստեղծագործությունը, հասկացա թե մարդուն ուր կարող է իր փառասիրությունը և ագահությունը: Իմ կարծիքով այս պատմության մեջ կա երկու մեղավոր: Առաջին մեղավորը, ում ընկնում է մեղքի առյուծի բաժինը, դա կինն է Մարիան:Ես համարում եմ, որ ավելի շատ մեղավոր է ամուսինը: Այս պատմության մեջ Մարիան ցուցաբերում է ագահություն. նա վերցնում է ամուսնու բոլոր աշխատանքները, որոնք ի դեպ պատկանում էին ամուսնու հաճախորդներին, և վերադարձնում էր միայն այն ժամանակ, երբ խեղճ ամուսինը խնդրում է նրան: Մյուս մեղավորը ամուսինն էր: Չնայած այս փաստին նրա մեղքը մեծ չէր: Նրա մեղքը կայանում էր նրանում, որ կնոջը դաստիարակել էր այնպես, որ հետո էլ չկարողացավ ուղղել իր սխալը: Եթե Քասիմը իր կնոջը մեկ անգամ պատժեր, իմ կարծիքով նա երկրորդ անգամ նույն սխալը չէր թույլ տա, իսկ եթե նույն սխալ տար ապա արդեն կարող էր ուժ գործադրել չէ որ դա մեկ կոպեկանոց ապրանք չէ: Դա շատ արժեքավոր քար է:
Harutyunyan erik 